Pazı nasıl yetiştirilir?

Ispanakgiller ailesine ait olan pazı, saplı ve yeşil yapraklı bir bitki olarak bilinmektedir. İçerdiği zengin demir minerali vesilesiyle kansızlığa iyi gelir. Ek olarak A, B, K vitaminleri ve kalsiyum, magnezyum minerallerini içermektedir. Bu sebep ile insan sağlığında önemli sayılabilecek bir rol oynar. Ek olarak antioksidan özelliği hasebiyle kansere karşı koruyucu özelliği vardır.

Toprak

Neredeyse her tür toprakta yetişebilir. Toprak seçiciliği yoktur. Toprakta münasip düzeyde besin maddeleri ve nemin olması pazı yetiştiriciliği için yeterlidir. Çok ağır topraklardan hoşlanmazlar. Organik besin madde bakımdan zengin, killi ve derin topraklarda pozitif sonuçlar alınmıştır. Toprak optimum pH değeri 6.5-7 arasındadır. Taze çiftlik gübresinden hoşlanmaz ama nitrojenli gübreleri sever. Pazı, kalsiyum ve potasyum minerallerine ciddi miktarda ihtiyacı vardır. Özel olarak potasyum eksikliği gelişimi geriletir.

Çok dallı bir bitki olan pazı 1 metrekareye kadar boylanabilir. Çok dallı ve dik gövdelidir. Yaprakları genel olarak kıvırcık dalgalı şekildedir. Yaprak damarları çok belirgindir. Yaprakları yenilebilen ve yaprak sapları yenilebilen çeşitleri vardır.

Türkiye'de Ege, Marmara ve Akdeniz bölümlerinde yetiştirilir. İlkbahar ve sonbahar gibi aylarda pazı yetiştiriciliği yapılmaktadır. İki senelik bir bitki türüdür. Birinci yıl yapraklar oluşurken ikinci yıl yaprak ve çiçekler oluşur.

Pazı tohumları, canlılıklarını 4-6 sene kadar muhafaza edebilir. Tohumlar ekim ayından başlayarak 20-30°C sıcaklığında 14 ile 16 gün içinde çimlenmesini tamamlar.

Pazı, kazık köke sahiptir. Kök rengi pembe veyahut beyaz renkli olabilir. Kökler susuzluğa karşı dayanıklıdır. Ama bitki çimlenmeden başlayarak kuraklığa alışması gerekmektedir. Tersi durumunda ani kuraklıklar bitkinin zarar görmesine neden olur. Ek olarak kazık kök 10-20 cm derinliğe kadar inebilir.

İklim

Ilık iklimden hoşlanırlar. Çok soğuk olmayan yerlerde kolaylıkla yetişebilir. Yaprakları yüksek nemli bölümlerde daha iyi gelişir. Optimum yetişme sıcaklığı 18-20°C’dir. Münasip sıcaklıkta yetişmesi durumunda bitki kalitesi artar, yapraklar irileşir, yaprak ayası incelir. Sıcaklık 0°C’nin altına düştüğünde büyüme durur. Düşük sıcaklıklar uzun zaman devam ederse donma ortaya çıkabilir. Yüksek sıcaklıklar gelişmenin yavaşlamasına, yaprakların küçük olmasına, yaprak etinin kalınlaşmasına, içinde oksalik asit miktarının artmasına neden olur.