Göknar nerede yetişir?
Ülkemize özgü, endemik bir ağaç çeşididir. Konik tepeli, açık gri gövdeli bir ağaç olup, sürgünleri zeytin yeşili renktedir. Yaprakl...
Botanikte pinaceae (çamgiller) ailesinin bir üyesi olan göknar, abies sp. cinsine ait ağaçların genel adıdır. Kuzey yarım kürede, ılıman iklim kısımlarına sahip, yüksek rakımlı, dağlık kısımlarda doğal halde yetişir. Yaz-kış yeşil yapraklı olan göknarın takriben 40 etrafında çeşidi bulunmaktadır. Konik ya da piramit formunda gelişen uzun boylu ağaçlardır. Dalları gövdeye dairesel bir biçimde dizilir. Tek evcikli bir çeşididir. Kozalakları yumurta formunda ve aşağıya sarkık biçimde bulunmaktadır. Bu özeliği ile ladin ağacından kolaylıkla ayırt edilebilmektedir. Kuvvetli bir kök yapısına sahiptir. Kazık kök gelişimi, geç yaşlarından başlayarak gelişir.
Abies Concolor-Gümüşi Göknar
Ülkemize özgü, endemik bir ağaç çeşididir. Konik tepeli, açık gri gövdeli bir ağaç olup, sürgünleri zeytin yeşili renktedir. Yaprakları 4 ile 8 cm uzunluğunda alt ve üst kısımlarında mavi- beyaz çizgilere sahiptir. Işıklı ve yarı gölge ağacıdır. Soğuklara karşı sağlam, karasal iklimde yetişebilen bir çeşididir. Nemli topraklardan hoşlanır. Kuraklığa karşı sağlam değildir.
Abies Alba-Ak Göknar
Güney ve Orta Avrupa’nın yüksek dağlık kısımlarında yetişir. Türkiyede ise Marmara ve Karadeniz Bölümlerinde doğal biçimde yetişir. 40 ile 50 metre yüksekliğe erişebilir. Gençlik zamanında piramit formuna sahipken, olgunlaştıkça dağınık bir forma sahip olur. Averaj ömrü 500 yıldır.
Abies Bornmülleriana-Uludağ Göknarı
Ülkemize özgü, endemik bir ağaç çeşididir. 2000 metre yüksekliğe kadar doğal halde yetişir. 40 metreye kadar boylanabilir. Gövdesi gri renkli, genç sürgünleri ise kahve rengindedir. 15- 20 cm uzunluğunda kozalaklara, 25-30 mm uzunluğunda sık yapılı yeşil yapraklara sahiptir. Derin topraklarda iyi gelişim göstermektedir. Kirece karşı toleranslı değildir. Işık isteği fazla olmayan gölge ağacıdır. Kuvvetli kök yapısı vesilesiyle sert rüzgarlara karşı dayanıklıdır.
Göknarın Yetiştiği Yerler
Besin maddelerince zengin, nemli, oranla kumlu yahut killi topraklarda iyi gelişim göstermektedir. Kireçli topraklara uyum sağlayamaz. Nem oranın yüksek olduğu, yazları yağış alan, serin iklim koşullarına ihtiyaç duyar. Işığı sevse de yarı gölge alanlarda da kolay bir biçimde yetişebilir.