Neden hapşırırız?

Hapşırmak tamamımızın başına gelebilecek gayet sıradan bir olaydır. Neden hapşırdığımızı çok da düşünmeyiz. Peki, acaba neden hapşırırız ve hapşırırken vücudumuzda ne gibi değişiklikler olur?

Hapşırma refleksi geldiği sırada bunu engellemeye çalışmak vücudumuza zarar verebilir. Kasılan kas ve damarlarda hasar oluşturabilir. Hapşırma sinüs yollarını açar vücudumuzun rahatlamasını sağlamaktadır.

Ek olarak eski çağlarda hapşıran kişinin, bedeninden kötü ruhları kovduğuna inanıldığı için bu kişiye iyi dilekler sunulurmuş. Bu günlerde de hapşıran kişiye iyi dilek sunmak için “çok yaşa” deriz.

Bundan hariç alerjik haller da olabilir örnek verirsek bitkilerden gelen polen tozları veyahut hayvanların derisi üstünde olan kepek ve tüyler de hapşırığa neden olur. Bazı kişilerin da güneş ışığına karşı alerjisi olabilir.

Hapşırmak burnumuzdaki sinirlerin uyarılması sonucu vücudumuzun vermiş olduğu ani tepkidir. Sinirler toz, koku, güneş gibi dış faktörler sonucu uyarılır ve beyne sinyal gönderilir. Böylelikle bizi rahatsız eden faktörden kurtulmak için ani bir biçimde burundan nefes veririz ve hapşırırız.

Hapşırma esnasında baş ve boyun bölgesindeki kaslar da uyarılır. Ses tellerinin olduğu kısım kapanır, burun içerisindeki basınç artar ve hava hızlı halde sesli olarak dışarı verilir.

Bilinen diğer gerçek de hapşırırken gözlerimizi kapattığımızdır. Bunu refleks olarak kasılan göz kapaklarımızdan ötürü yaparız.

Soğuk algınlığı yaşadığımızda ise solunum yollarına yerleşen virüsler tahrişe ve tıkanıklığa neden olur ve sinir uçlarının uyarılmasıyla hapşırırız. Hapşırırken solunum yollarındaki mikropları da hava ile çevreye bulaştırmış oluruz. Lakin tıp bilimi hapşırma nihayetinde yayılan mikropların el ile yayılan mikroplara oranla daha az olduğunu belirtmiştir.