Çocuklarda parmak emme

Oyuncak yahut parmak emme davranışı, psikolojik bir nedene veyahut soruna dayanmaksızın, normal ve sağlıklı durumdur. Anne ve babaların bu davranış karşısında telaşa ve endişeye kapılmadan, sabırlı bir biçimde davranması çok önemlidir. Abartılmış ebeveyn tepkileri, davranışın devamlı hale gelmesine neden olabilir.

Parmak Emmenin Nedenleri Nelerdir?

Yaşın ilerlemesiyle beraber parmak emme davranışında azalmalar gözlenir. Çocukların birçoğu parmak emme davranışını 2 ile 4 yaş arasında kendi kendine bırakır. Çocukların büyük bir bölümünde uykuya dalma sırasında parmağını emme görülmektedir ve zaman içinde kaybolur.

Bununla beraber bazı çocuklarda ilerleyen yaşlara karşın parmak emme alışkanlığı devam edebilir. Bu gibi hallerde çocuğun parmaklarında aşınmadan ötürü hassaslaşma ve deri renginde koyulaşmalar başlar.

Dört yaşını geçince devam eden parmak emme alışkanlığı çocuğun görünüşünü, konuşmasını ve ısırmasını etkilemektedir. 6-7 yaş gibi kalıcı dişlerin çıkmaya başladığı zamanlarda devam eden davranış, dişlerin çarpık çıkmasına neden olabilir.

4 yaş üstü çocuklarda gözlenen parmak emme davranışı kimi kez bazı olaylara tepki amacı ile meydana gelir. Çocuk sinirli, yorgun, stresli, aç veyahut sosyal olarak kendini huzursuz hissettiğinde parmak emme davranışı sergileyebilir.

Bebeklikte başlayan parmak emme davranışı, zaman içinde oyuncaklar, battaniyeler gibi eşyalar için de genelleşebilir. Süreklilik kazanan bu davranış, psikolojik gerginliklerden ve problemlerden kaynaklanabileceği gibi kimi hallerde ailedeki diğer çocukları taklit yöntemi ile de gelişebilir.

Bebeklerin parmak emmesinin en ehemmiyetli sebebi anne karnındaki gelişim döneminden kaynaklanır. Bebekler bu davranışı henüz anne karnındayken öğrenir. Doğum ile beraber sahip oldukları çok önemli refleks, emme refleksidir.

Parmak Emmeyi Önlemek İçin Neler Yapılabilir?

Anne ve babanın, parmak emme davranışı karşısında yapabilecekleri en sağlıklı yaklaşım, sabırlı ve sakin olmak, çocukla konuşarak bu davranışı değiştirmesi yönünde telkinlerde bulunmaktır.

Parmak emme davranışına nelerin neden olduğunu gözlemleyin. Örnek verirsek yeni kardeşin doğumuyla davranış tetiklenebilir. İlgiyi tekrar üzerine çekmek için değişik davranışlar sergileyen çocuklarda, kardeşinin varlığına karşın kendi statüsünde bir farklılık olmayacağı, kendi yerinin ayrı olduğu anlatılmalıdır. Kardeşin, bakıma muhtaç bir yakını olduğu anlatılmalı, kardeşlik duygusunu oluşturacak telkinlerde bulunulmalıdır.

Parmak emme dönemlerini bir takvim oluşturarak işaretleyin.

En sevdiği oyuncağıyla sıkı bir bağ kurmasını destekleyin.

Belli bir zamanı tamamladığında özel hediye alarak veyahut geziye götürerek ödüllendirin.

Parmak emmeyi bırakma kararında destekleyici olun.

Parmaklarını emmemesi için teşvik edin.

Kararını pekiştirmek için sarılarak, öperek yahut överek ödüllendirin.

Devamlı eleştirmekten, aile yahut topluluk içinde dikkatleri çocuğun üstünde toplayacak eleştirilerden uzak durun. Pozitif ve yapıcı tavsiyelerde bulunun.

Okul öncesi zamanda gözlenen parmak emme davranışı için telaşa kapılmayın ve tedaviye başlamayın.

Emmemeyi hatırlatması için tek parmaklı eldiven giydirin.