Vajinal mantar enfeksiyonu

Kadınların büyük bir bölümü hayatlarının bir zamanında asgari bir defa mantar enfeksiyonu geçirir. İlaç kullanımı, hamilelik gibi türlü nedenlerin neden olduğu hastalık tedaviye kolay yanıt vermektedir. Bunların haricinde uzun sürelerde seyreden kronik mantar enfeksiyonları ise kimselerin cinsel ve psikolojik yönden etkileyebilir.

Mantar Enfeksiyonu Belirtileri Nelerdir?

Cinsel ilişki sırasında ağrı ( nadir görülmektedir)

Vajina yahut vulvada kızarıklık ve şişme

Genital bölümde yanma hissi

Kaşımaya bağlı olarak deri yüzeyinde hasar ve kanama

Bilhassa geceleri şiddetlenen kaşıntı

Beyaz renkli, parçacıklı kokusuz akıntı

Nasıl Tanı Koyulur?

Jinekolog muayenesi ardından bulgular ve hastanın şikayetleri devamında kesin teşhis kolay bir biçimde konulabilir. Laboratuvar analizlerine çoğu kez gerek durulmaz. Akıntıdan alınacak örnek vermek gerekirse mikroskop altında incelenerek mantar hücrelerinin görülmesiyle tanı kesinleşir.

Vajinal Mantar Enfeksiyonuna Neden Olan Durumlar

Gebeliğin son gibi aylarda hücresel düzeyde bağışıklığın azalması mantarlı hücrelerin gelişmesine zemin hazırlar. Özel olarak gebelik döneminde salgılanan glikojen isimli madde bu halin hızlanmasına neden olur.

Naylonlu iç çamaşırları genital bölümde sıcaklığı ve nemi arttırarak mantar hücrelerinin gelişmesi için çok elverişli bir ortam yaratır.

Bağışıklık sistemini zayıflatan ve baskılayan ilaçlar da mantar enfeksiyonlarını tetikleyen ortamlar oluşturmaktadır.

Tiroit hormonundaki düzensizlikler de mantar enfeksiyonuna neden olabilir.

Alerjiye neden olabilecek kokulu tuvalet kağıtları, havuz suları, regl zamanında kullanılan tamponlar ve pedler alerjik reaksiyon sonrası mantar enfeksiyonu oluşumunu tetikleyebilir.

Kan şeker, seviyesinin düzensiz olduğu şeker hastalarında vajinadaki salgıların şeker seviyeleri artar ve mantarlar için münasip ortam hazırlar.

Güçlü antibiyotiklerin kullanılması, vajinanın pH dengesini bozar ve mantarlar için elverişli bir ortam yaratır.

Tedavisi Nasıl Yapılır?

Uzun zamana yayılmamış, kronik olmayan vakalarda hastalığın tedavisi hayli basittir. Buna karşın hastalık daha sonraki zamanlarda %25e varan oranlarda tekrarlayabilir. Bir sene içerisinde dörtten fazla enfeksiyon geçirilmiş ise hastalık kronik hale gelmiş sayılır. Hastalığın tedavisi kimi zamanlarda gayet zordur. Bunun sebebi ise enfeksiyona neden olan mayaların vajina dokuları içinde derinlerde saklanabilmesinden kaynaklanır. Vajina dokuları devamlı kendini yeniler. Bu yenilenme sürecinde üstteki hücreler döküldükçe alttaki hücreler meydana gelir. Derine yerleşen mayalar yenilenme işlemi ile birazcık daha yüzeye çıkarlar ve enfeksiyona neden olurlar. Yüzeye çıkan mayalarda ilaç tedavide sonuç alınırken, derin dokularda yer bulan mayalar kısa süreli tedavilerden etkilenmez

Çamaşırların kaynatılarak ve devamında ütülenerek giyilmesi

İç çamaşırlarının pamuklu olması

Genital bölgenin su yerine münasip pH’a sahip temizleme ürünleriyle temizlenmesi

Dar ve genital bölgenin hava almasını engelleyecek kıyafetlerin giyilmemesi

Naylon iç çamaşırı giyilmemesi

Tedavinin başarılı olmasını kolaylaştırır.

Vajinal mantar enfeksiyonlarının önemli kabul edilen bir bölümü Candida Albicans ismiyle anılan bir maya hücresi tarafından oluşturulur. Vajinanın doğal yapısında çokca organizma bulunmaktadır. Mantara neden olan kandida mayasının varlığı halen tartışma konusudur. Vajinanın doğal yapısında olması gerekli olan bir organizma mı yoksa sağlığı tehdit eden bir unsur olarak tedavi edilmesi mi gerektiği henüz açıklığa kavuşturulamayan konulardan biridir.

Erkek menisinde üretilmediğinden ötürü cinsel yollarla bulaşan hastalıklar arasında kabul edilmez. Buna ek olarak cinsel birleşme nihayetinde eşlerin de bu hücreyi taşıdığı tespit edildiğinden tedavi eşlerin her ikisini de kapsar.

Vajina hücrelerinde pasif durumda bulunan kandida hücreleri bazı nedenler nihayetinde aktif duruma geçmektedir. Belirtiler de bu aşamadan sonra görülmeye başlar. Bununla beraber mantar enfeksiyonlarına yakalanmış kadınların yarısında aşağıda sıralanan faktörler oluşmadan da hastalık ortaya çıkabilmektedir.